เกมบิ๊กแมตช์เมื่อคืนที่ผ่านมาระหว่าง “หงส์แดง” ลิเวอร์พูล ที่เปิดรังแอนฟิลด์ต้อนรับการมาเยือนของ “เรือใบสีฟ้า” แมนเชสเตอร์ ซิตี้ หลายคนคาดการณ์เอาไว้ก่อนหน้านี้ว่ายังไงคู่นี้ก็หวดกันไฟแลบแน่ ๆ แถมโอกาสสกอร์สูงมีชัวร์ ๆ ยังไงก็ไม่พลาดเพราะต่างฝ่ายต่างเป็นทีมเน้นเกมรุกทั้งคู่ ทว่าผลการแข่งขันที่ออกมามันกลับหักปากกาเซียนซะไม่เหลือสภาพ เพราะนอกจากสกอร์จะไม่สูงดังที่คาดเดากันไว้แล้ว ผลการแข่งขันมันยังออกมาจืดชืดสนิทด้วยสกอร์ 0-0 เล่นเอาแฟนบอลหลายคนบ่นอุบว่าเสียเวลาดูมาก ๆ
เหมือนจะสวยแต่ก็ไม่ได้เรื่อง
ในรูปเกมต้องบอกว่าผู้มาเยือนค่อนข้างทำได้ดีกว่าจากจังหวะต่อบอลหลาย ๆ ลูกที่ดูหวาดเสียวขณะที่เจ้าบ้านเองก็เน้นการต่อบอลแล้วโยนขึ้นไปข้างหน้าเพื่อให้แนวรุกความเร็วสูงใช้สปีดไล่บอล แต่ถ้ามองภาพรวมแล้วต้องบอกว่าทั้งสองทีมเล่นแบบรัดกุมสุด ๆ คือไม่ผลีผลามแบบเดินหน้าฆ่าให้ตาย มันเลยรู้สึกผิดวิสัยของแฟนบอลที่อุตส่าห์ถ่างตารอดู เข้าใจได้ทันทีว่าสาเหตุที่พวกเขาเล่นแบบนี้เนื่องจากไม่ต้องการเสียประตูและไม่ต้องการเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ หากทีมใดทีมหนึ่งเดินหน้าลุยแหลก โอกาสที่กองหลังจะพลาดมีสูงมากเนื่องจากแนวรุกทั้งคู่ช่างดุดัน รวดเร็วและน่ากลัวเหมือน ๆ กัน ดังนั้นเราจึงได้เห็นเกมประเภทต่อบอลไปเรื่อยๆไม่มีโอกาสก็เทบอลกลับมาหลังบ้าน ไม่แปลกที่บางช่วงเวลาในการดูจะรู้สึกง่วงนอนสุด ๆ ไม่เหมือนกับที่คาดกันไว้
กระนั้นมันก็พอเข้าใจได้คือเกมนี้มันเป็นเกมสำคัญ การได้ 1 แต้มของทั้งสองทีมไม่นับว่าเป็นการเสียหายเพราะเมื่อมองยังตารางคะแนนก็มี 20 แต้มเท่ากันหมด ทว่าหากจะมองความเสียเปรียบนิด ๆ คงเป็นฝั่งลิเวอร์พูลเนื่องจากเกมนี้พวกเขาได้เป็นเจ้าบ้านก็ควรจะเก็บ 3 แต้มให้ได้ แต่จะว่าไปมันก็ไม่ได้ถึงกับย่ำแย่เพราะการเสมอทีมลุ้นแชมป์เหมือนกันไม่ว่าจะในบ้านหรือนอกบ้านก็นับว่าเป็นเรื่องดีอยู่แล้ว
จากเกมนี้มันทำให้เรารู้ว่าต่อให้คุณจะเป็นผู้จัดการทีมเน้นเกมบุกขนาดไหน สุดท้ายก็ยังต้องหันกลับมามองเกมรับเพราะถ้าหากพลาดแม้แต่จังหวะเดียวจนกลายเป็นเสียประตู อาจทำให้สถานการณ์ของเกมเปลี่ยนไปพร้อมทั้งทำให้จังหวะของเกมเสียไปเลยก็ได้ ดังนั้นการที่พวกเขายอมเล่นแบบติ๊ดชึ่งไม่สนใจว่าใครจะมองแบบไหน อาจเป็นหมากที่ดูดีสุด ๆ ในมุมมองของกุนซือสองฝ่ายก็ได้ ทว่ามันอาจขัดใจขัดอารมณ์แฟนบอลสักหน่อยเพราะง่วงนอนนั่นเอง
