คีเลียน เอ็มบัปเป้ ดาวยิงวันเดอร์คิด ของ ปารีส แซงต์ แชร์กแมง สโมสรยักษ์ใหญ่แห่งศึกลีก เอิง ฝรั่งเศส ไม่ใช่นักเตะที่เกิดขึ้นมาทุกปี จากข้อมูลของ TruMedia ซึ่งย้อนกลับไปในฤดูกาล 2010-11 นั้น การซัดไป 33 ลูก ในลีก เป็นผลงานที่น่าทึ่งอย่างยิ่ง
ในฤดูกาลที่ผ่านมา คือ ผู้เล่นส่วนใหญ่อายุ 20 ปี หรือต่ำกว่า ในลีกใหญ่ 5 ลีกของยุโรปในช่วงเวลานั้น เมื่อพวกเขาอยู่ในช่วงอายุเดียวกันกับ เอ็มบัปเป้ ลิโอเนล เมสซี่ จอมทัพ บาร์เซโลน่า ยิงได้ถึง 14 ประตู ในขณะที่ คริสเตียโน โรนัลโด้ ปีกตัวเก่ง ยูเวนตุส ไม่เคยยิงได้เกิน 9 ประตู
เมื่อเร็วๆนี้ในฤดูกาล 2012-13 ของ โรเมลู ลูกากู สมัยยังเล่นกับ เวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน และ ไค ฮาเวิร์ตซ์ ดาวรุ่งของ ไบเออร์ เลเวอร์คูเซ่น ก็ทำผลงานใกล้เคียงกับ เอ็มบัปเป้ ดังนั้นท่ามกลางผู้ทำประตูในช่วงอายุของเขา หัวหอก เอแอสเช นั้นดีกว่าคนอื่นเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์ แต่ผลกระทบของเขาเกินกว่าประตูที่ทำได้อย่างแน่นอน
หลังจาก เอ็มบัปเป้ ทำแอสซิสต์ ไป 8 ครั้งในปี 2018 ในปีที่ผ่านมา เขายังคงทำผลงานได้ดีด้วยการทำไปอีก 7 แอสซิสต์ เขาโดเด่นในแง่ของการโจมตี และการสร้างสรรค์เกม ซึ่งหมายถึง ประตูภายในการแข่งขัน 90 นาที ที่ไม่ได้มาจากยิงลูกจุดโทษ
แน่นอนว่า การทำประตูในฝรั่งเศสนั้นง่ายกว่าในสเปน, อิตาลี, เยอรมัน หรืออังกฤษ แต่กองหน้าวัย 20 ปี ยังสามารถทำประตูได้ในศึกยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก อีกด้วย เอ็มบัปเป้ เป็นสุดยอดดาวรุ่งแห่งยุคปัจจุบัน และได้รับการยกย่องว่า เป็นหนึ่งในสองดาวยิงที่ดีที่สุดในโลก
ยิ่งไปกว่านั้น ศูนย์หน้าเฟรนช์แมน ยังอายุไม่ถึง 21 ปีเลยด้วยซ้ำ ถ้าเขามีร่างกายที่ดีมันเป็นเรื่องง่ายที่จะจินตนาการถึงโลกที่เขาพัฒนาขึ้น และใช้เวลาอย่างน้อย 10 ปีข้างหน้าของเกมฟุตบอล แม้ว่าจะไม่ได้ดีขึ้น แต่สถานที่ของเขาบนลำดับชั้นมีความปลอดภัย
จากทั้งหมดที่กล่าวมา เอ็มบัปเป้ เป็นผู้เล่นที่มีค่าที่สุดใน Transfermarkt ซึ่งมูลค่าตลาดของเขาอยู่ที่ 200 ล้านยูโร ในขณะที่ CIES Football Observatory แสดงค่าตัวเขาไว้ที่ 225 ล้านยูโร จำนวนที่กล่าวมายังคงไม่แน่นอน แต่ดูเหมือนว่าอย่างน้อยผู้ซื้อจะต้องเข้ามาใกล้เพื่อทำลายสถิติโลกเพื่อซื้อเขา
แต่ถ้าคนกลางถูกตัดออกไปล่ะ? สัญญาของ เอ็มบัปเป้ จะหมดอายุเมื่อสิ้นสุดฤดูกาล 2021-22 และเขาสามารถต่อรองกับทีมที่เขาเลือกเล่นกับพวกเขาได้ จากนั้นเซ็นสัญญาโดยไม่มีค่าธรรมเนียมค่าตัว เขาจะอายุเพียง 23 ปีเท่านั้น
ดังนั้นนายจ้างที่คาดหวังจะจ่ายเงินให้กับนายหน้าทั้งหมดของเขา สถานการณ์อาจจะไม่เกิดขึ้น แต่ลองคิดดูถ้าเป็นเช่นนั้นในกีฬาระดับโลกที่ไม่มีขีดจำกัด เงินเดือน และสงครามการเสนอราคา จะไม่เหมือนสิ่งที่เห็นมาก่อน
จากมุมมองของกีฬาอเมริกันฟุตบอลการพัฒนาตลาดแรงงานฟุตบอลในยุโรปนั้น ยากที่จะเข้าใจ ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 สโมสรอาจอนุญาตให้สัญญาของนักเตะหมดอายุ ในขณะที่ยังคงควบคุมสิทธิ์ของผู้เล่นเอาไว้ บุคคลที่ได้รับผลกระทบจำเป็นต้องได้รับอนุญาตให้ย้ายออก และหากสโมสรปฏิเสธพวกเขาสามารถป้องกันไม่ให้ผู้เล่นย้ายไปที่ทีมอื่น ในขณะที่ยังไม่จ่ายเงินให้กับพวกเขา
ในที่สุดสถานการณ์ดังกล่าวก็เกิดขึ้นในศาล จะเป็นไปได้อย่างไร? กับทีมอย่างน้อยต้องจ่ายสิ่งที่พวกเขาไม่อนุญาตให้ย้ายออก อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะยังคงได้รับค่าธรรมเนียมค่าตัวหากผู้เล่นนอกสัญญาต้องการย้ายสโมสร
ในปี 1995 ฌอง-มาร์ค บอสแมน กองกลางชาวเบลเยี่ยม ท้าทายโครงสร้างเมื่อสโมสร อาร์เอฟซี ลิแอช ของเขาลดค่าจ้างลง 75% หลังจากที่สัญญาหมดอายุ และไม่ยอมให้เขาย้ายออกไป ศาลยุติธรรมแห่งยุโรป กำลังคิดว่าพวกเขาจะทำยังไงดีล่ะ? และผู้เล่นได้รับอนุญาตให้ไปทุกที่ที่พวกเขาต้องการโดยไม่มีค่าธรรมเนียมการย้ายทีม เมื่อข้อเสนอของพวกเขาหมดลง
แม้จะกลัวโลกที่มีผู้เล่นเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง และรายรับค่าธรรมเนียมการย้ายทีมหายไป แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากนักที่ด้านบนของเกม ยูเวนตุส ได้ทำเอเยนต์อิสระกับยักเตะอย่าง อันเดรีย ปิร์โล กองกลางชาวอิตาลี และ อารอน แรมซีย์ ดาวเตะชาวเวลส์
แต่ผู้เล่นส่วนใหญ่นักเตะจะย้ายไปพร้อมกับค่าธรรมเนียมที่แยกออกจากกัน ระหว่างตัวแทนและสโมสรกล่าวว่าผู้เล่นได้เป็นตัวแทนก่อนหน้านี้
ดาเนียล กีย์ นักกฎหมายด้านกีฬา และผู้ประพันธ์เรื่อง“ Done Deal: คู่มือการทำสัญญาฟุตบอลระบุว่า “สัญญาโอนเงินหลายล้านปอนด์ และธุรกิจขนาดใหญ่ในพรีเมียร์ลีก มีมานานแล้ว ในขณะที่ไม่มีการชำระค่าธรรมเนียมการย้ายทีม ยูเวนตุส ยังคงจ่ายเงินเดือนจำนวนมาก”
“ด้านบวกคือ สโมสรอาจทำกำไรได้มหาศาลหากพวกเขาขายผู้เล่นที่ลงเซ็นสัญญามาฟรี ในทางกลับกันสโมสรอื่นๆ ไม่สามารถจ่ายเงินเดือนเช่นนี้ได้ หากพวกเขาต้องการเซ็นสัญญากับผู้เล่นดังกล่าวในอนาคต ค่าใช้จ่ายในการย้ายทีมไม่จำเป็นต้องเป็นปัจจัยในการโอนใดๆ”
แม้ว่าจะเรียกว่า การย้ายทีมแบบ “ฟรี” แต่คำศัพท์นั้นทำให้เข้าใจผิด เมื่อ ยูเวนตุส เซ็นสัญญากับ เอ็มเร่ ชาน อดีตกองกลาง ลิเวอร์พูล เมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา พวกเขาจ่ายเงินเป็นจำนวน 16 ล้านยูโร ดังที่แสดงให้เห็นว่า ผู้เล่นที่เข้าสู่ตลาดเปิดและเซ็นสัญญาโดยไม่เสียค่าธรรมเนียมมักจะทำเงินได้มากกว่า
เมื่อเงินจำนวนหลายล้านดอลลาร์ซื้อสิทธิในการจ่ายเงินเดือนผู้เล่น อย่างไรก็ตาม แม้จะมีตัวเลือกของนโยบายการประกันแบบกำหนดเองที่ป้องกันการบาดเจ็บ และลดความเสี่ยงส่วนใหญ่ไม่เต็มใจที่จะจัดการข้อเสนอของพวกเขา
ส่วนหนึ่งเกี่ยวข้องกับฟังก์ชั่นแปลกๆของตัวแทน ในกีฬาอเมริกันฟุตบอล มันเป็นความสนใจที่ดีที่สุดของพวกเขา เพื่อให้ลูกค้าได้รับข้อเสนอที่ดีที่สุด เพราะพวกเขาจะได้รับเปอร์เซ็นต์ของมัน ในฟุตบอลตัวแทนมักทำหน้าที่เป็นตัวกลางระหว่างสโมสรและผู้เล่น ในขณะที่พวกเขาสามารถรับค่าคอมมิชชั่นจากสโมสร เมื่อผู้เล่นย้ายออกนอกตลาดส่วนใหญ่รับเป็นค่าธรรมเนียมการย้ายทีม
จากข้อมูลของยูฟ่าระบุว่า ค่าคอมมิชชั่นเฉลี่ยอยู่ที่ 12.6 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่าจะสูงกว่านี้ มิโน ไรโอลา ตัวแทนของ ปอล ป็อกบา มิดฟิลด์ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด รายงานระบุว่า เขาได้รับเงินจำนวน 24 ล้านปอนด์จากการย้ายของแข้งชาวฝรั่งเศส จาก ยูเวนตุส ไปยังทัพ “ปีศาจแดง” ด้วยค่าตัว 89 ล้านปอนด์ ในปี 2016
อย่างไรก็ตามตาม สเตฟาน ซีแมนสกี้ นักเศรษฐศาสตร์การกีฬา และผู้เขียนร่วมของ “Soccernomics” กล่าวว่า “ตลาดมีอยู่ในรูปแบบปัจจุบัน เพราะมันเป็นสิ่งที่สโมสรต้องการ สิ่งที่เกิดขึ้นจริงที่นี่ก็คือ เนื่องจากระบบการถ่ายโอนค่าเช่าทางเศรษฐกิจที่เกิดจากการบริการของผู้เล่นนั้น ถูกกระจายไปทั่วสโมสร”
“และเมื่อใดก็ตามที่เกิดขึ้น คุณจะได้รับพ่อค้าคนกลางที่เข้ามา นั่นคือ ตัวแทนพวกเขาอำนวยความสะดวกในการทำธุรกรรม พวกเขากำลังแสดงให้เห็นถึงปัญหาในบางวิธี แต่พวกเขาไม่ใช่แหล่งที่มาของปัญหา”
มี เอ็มบัปเป้ เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น นอกเหนือจากระดับของเขาเกือบ 75% ของจำนวนพนักงานที่ทำงานกับทีมฟุตบอลทั่วโลกทำเงินน้อยกว่า $ 4,000 ต่อเดือน ตามรายงานของ FIFPro ประจำปี 2017 สหภาพผู้เล่นทั่วโลก อาชีพการเล่นโดยเฉลี่ยอ้างอิงจากสมาคมฟุตบอลอาชีพ ในประเทศอังกฤษเป็นเวลา 8 ปี
ผู้เล่นเหล่านั้น ไม่อยู่ในฐานะที่จะต่อต้านความเฉื่อยของสโมสรตัวเอง พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธการย้ายทีม หรือทำข้อตกลงเพราะสโมสรของพวกเขา สามารถทำให้พวกเขาไปฝึกซ้อมกับทีมเยาวชน หรือทีมสำรองแล้วพวกเขาก็เสียเวลาไปเป็นปีในสิ่งที่น่าจะเป็นอาชีพระยะสั้น
ยิ่งไปกว่านั้น หากฤดูกาลที่ล้มเหลวมาผิดเวลาอาจหมายถึงว่า ผู้เล่นไม่ได้รับเลือกจากทีมชาติของเขาในการแข่งขันฟุตบอลโลกหรือการแข่งขันในทวีปยุโรป มีวิธีอื่นที่ผู้เล่นสามารถควบคุมได้ อาทิ เอเดน อาซาร์ ปีกชาวเบลเยียม ได้ประโยชน์จากสัญญาของเขาจนถึงปีสุดท้าย และในที่สุด เชลซี ก็ตัดสินใจขายเขาให้กับ เรอัล มาดริด สโมสรยักษ์ใหญ่ในศึก ลา ลีกาสเปน แทนที่จะเสี่ยงที่จะเสียเงินเปล่า
ที่ประเทศสเปน สัญญาทุกข้อถูกต้องตามกฎหมายที่จะรวมถึงการกู้ยืมเงินมาซื้อผู้เล่นสามารถ ซึ่งสามารถเริ่มต้นการเจรจาข้อตกลงการปล่อยตัวอัตโนมัติ เพราะเป็นข้อตกลงของพวกเขา และนั่นจะช่วยให้พวกเขาเข้าสู่การเจรจาสัญญาส่วนตัวได้ ถ้าสโมสรได้รับราคาตามที่ระบุไว้
ต่างจากเอ็นเอฟแอล หรือ เอ็นบีเอ ไม่มีข้อตกลงร่วมกันระหว่างผู้เล่นและลีก เนื่องจากมีทีมงานและผู้เล่นจำนวนมากกระจายอยู่ทั่วโลกในประเทศต่าง ๆ ที่มีกฎหมายแรงงานที่แตกต่างกัน เมื่อข้อตกลงการย้ายทีมปัจจุบันได้ตกลงกันในปี 2001 มันเป็นข้อตกลงระหว่างคณะกรรมาธิการยุโรป และ FIFA ไม่ใช่ FIFPro
ด้วยเหตุผลเชิงโครงสร้างที่หลากหลายผู้เล่นฟุตบอลจะไม่เคยมีอำนาจต่อรองเหมือนกับในวงการบาสเกตบอล เอ็นบีเอ ในช่วงเวลาเสรีเอเจนซี่
ซีแมนสกี้ กล่าวต่อว่า “มีนักบาสอยู่ไม่กี่คนที่โดยทั่วไปคือ เอ็นบีเอ ถ้าดาวดังเหล่านั้นตัดสินใจที่จะออกจากกลุ่ม และสร้างลีกของตัวเอง เอ็นบีเอ จะต้องพังทลายแน่นอน แต่ฟุตบอลทั่วโลกเป็นข้อเสนอที่แตกต่างกัน มันเป็นหลายร้อยสโมสรที่มีความภักดีอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่รอดได้โดยผู้เล่นชั้นนำกว่าร้อยคน”
ผู้เล่นแต่ละคนมีความสำคัญมากกว่าในกีฬาที่มีผู้เล่น 5 คน มากกว่า 11 คน และด้วยความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของพวกเขาในฐานะสถาบันทางสังคม ซึ่งแฟนฟุตบอลส่วนใหญ่ยังคงระบุตัวตนกับสโมสรก่อนผู้เล่น บางทีดาวดังที่มีชื่อเสียงเช่น เอ็มบัปเป้ ที่จะเปิดตลาดจะเริ่มเปลี่ยนความสมดุล
หรือบางทีคนอื่นอาจลองใช้งานได้เร็วกว่านี้ อาทิ ดาบิด เด เคอา นายทวารทีมชาติสเปน ของ แมนฯยูไนเต็ด, คริสเตียน อิริคเซ่น จอมทัพทีมชาติเดนมาร์กของ ท็อตแน่ม ฮ็อทสเปอร์ และ ติโม แวร์เนอร์ หัวหอกทีมชาติเยอรมัน ของ ไลป์ซิก เป็นต้น ซึ่งนักเตะที่กล่าวว่า ยังมีสัญญาเหลืออีกหนึ่งปีกับสโมสรต้นสังกัด
